Indiański pióropusz

  Watercolor painting on canson 300g/m2 19x24cm 

Akwarela na papierze canson 300g/m2 19x24cm 

. 

Zawsze fascynowały mnie piękne i efektowne pióropusze Indiańskie. Poniżej znalazłam profesjonalny opis symboliki tych pięknych pióropuszy. 

.

.

⬇️ Za:  ajdacho.pl ⬇️

Indiański pióropusz

Mało kto wie, że jedną z cech stroju koczowników indiańskich była…. nagość. Wojownicy zazwyczaj walczyli ubrani jedynie w przepaski na biodrach wykonane zwykle ze skóry. Przed walką nakładali amulety, malowali twarze i ciało. Te rytuały miały zapewnić im niewidzialność i ochronić się przed ciosami. Włosy obwiązywali opaskami lub kaskami z jeleniej skóry ozdobionymi piórami. Na nogach mieli mokasyny sięgające kolan. Ważnym okazjonalnym elementem stroju były także zdobne „koszule wojenne”. Symbolika ozdób na koszulach była bardzo bogata. Ozdobione były frędzlami, skórami czy nawet włosami, które symbolizowały jakieś znaczące dokonanie. Jednak to spektakularne pióropusze przychodzą na myśl jako pierwsze kiedy staramy się przywołać w pamięci strój Indianina. 

Warbonnet czyli pióropusz

Pióropusze czyli inaczej warbonnety posiadali jedynie wybitni wojownicy Ameryki Północnej. To nakrycie głowy miało znaczenie religijne i uznawane było za talizman ochronny. Każde plemię posiadało własny, wyróżniający się wielkością i zdobieniami rodzaj pióropusza. Bardzo ciekawy jest sposób otrzymania pióropusza oraz symbolika poszczególnych piór. U plemion północnoamerykańskich pióropusz był zgodnie proponowany mężczyźnie przez całą społeczność. Wybraniec siadał wtedy przed radą starszych przy udziale całego plemienia i opowiadał o przynajmniej 30 czynach życia, które świadczyły o jego męstwie, bohaterstwie i oddaniu wspólnocie. Każdy czyn musiał być potwierdzony przez świadków. Podkoloryzowanie swoich dokonań lub brak skromności mogły skutkować utratą szansy na honor, którym dla Indianina był pióropusz. Kobiety wplatały pióra w pióropusz po każdej opowiedzianej historii. Na początku pióropusz był krótki, jednak każdy szlachetny czyn powodował uzupełnienie kolejnego rzędu warbonnetu o kolejne wplecione równomiernie po obu stronach pióra. Pióra barwiono na różne kolory lub też w szczególny sposób przycinano. Każdy odcień lub nacięcie miały swoje znaczenie i miało symbolizować konkretny akt odwagi, ale tak szczegółowe informacje będą zapewne interesujące dla osób, które pasjonują się tą wyjątkową kulturą.

Pióra w pióropuszu - symbolika

Wykorzystane w pióropuszu pióra reprezentowały dokonania osoby, która go nosiła. Indianin każde pióro w pióropuszu dostawał jako nagrodę za wyjątkowy akt odwagi, waleczności bądź empatii. Najokazalsze były atrybutem najsłynniejszych wojowników i wodzów plemion. Te spektakularne nakrycia głowy ozdabiane były piórami orłów, jastrzębi, indyków, czapli i żurawi. Pióropusze bardziej wyszukane, sporządzane z piór różnorakich ptaków tropikalnych, nosili Indianie plemion 

Ameryki Środkowej (Aztekowie, Majowie) i Południowej (Inkowie i różne plemiona brazylijskie). Pióra stanowiły niezwykle ważny element sakralny dla Indian. Nawet samo orle pióro wetknięte we włosy znaczyło dokonanie przez niego czegoś bohaterskiego. Znaczenie miało nawet ułożenie pióra we włosach. 

Pióra orle, a ochrona ptaków

Ciekawostką jest to, że w 2012 roku amerykański rząd wydał dyrektywę, zgodnie z którą Indianie nie są obecnie karani za noszenie orlich piór, ani za ich zbieranie. Warunkiem jest nie naruszanie spokoju ptaków i korzystanie jedynie ze znalezionych piór.

Zgodnie z amerykańskim, ale także polskim prawem o ochronie prawnej niektórych gatunków ptactwa zabrania się nie tylko zbierania i zabijania wybranych ptaków, ale również posiadania ich części. Przez wiele lat Indianie nie mogli zbierać w swoich rezerwatach piór, które straciły orły. Dla wszystkich istniejących nadal - ponad 500 plemion indiańskich wspólne jest traktowanie orła jako ptaka kultowego. Pióra są niezmiennie elementem sakralnym tradycji religijnych i kulturowych Indian co kilka lat temu uwzględnił Amerykański Departament Stanu.

Bibliografia 

• Bruce Grant: Concise Encyclopedia of the American Indian. New York: Wings Books, 2000. ISBN 0-517-69310-0.